Artikel 2 (Alles openbaar tenzij. Bijzondere regeling gaat voor)

Deze bepaling geeft het uitgangspunt weer dat alle informatie die bij de overheid berust in beginsel openbaar is. Dit is slechts anders als er belangen zijn die zwaarder wegen dan dit algemene belang van openbaarheid. Die belangen zijn limitatief weergegeven in de uitzonderingsgronden en beperkingen van artikel 10 en artikel 11 van de Wob.

Belangrijke consequentie van deze bepaling is ook dat er andere wetten kunnen zijn die de Wob opzij zetten. Dat volgt uit “onverminderd het elders bij wet bepaalde”. Dit betekent dat sprake moet zijn van een wet in formele zin. Een algemene maatregel van bestuur is dus niet voldoende om de Wob opzij te zetten. Een internationaal verdrag kan weer wel dat effect teweeg brengen. Een aantal wetten kent zo’n bijzondere uitputtende regeling. Zonder hier zelf uitputtend te kunnen zijn, valt te noemen: de Aanbestedingswet 2012, de Advocatenwet (al ziet het niet op een advies van een advocaat van een derde dat bij een gemeente berust), de Algemene wet inzake rijksbelastingen en de Gemeentewet.